Vredespelgrimage naar Palestina: 13 deelnemers getuigen

Van 3 tot 13 februari 2023 trok een internationale groep van 13 deelnemers naar Jeruzalem en Bethlehem om te luisteren naar lokale ngo's, vredesgroepen en christenen. De vredespelgrimage was een initiatief van Pax Christi International. Vanuit Pax Christi Vlaanderen namen Paul Lansu en Jef Vlaminckx deel.

Lees hieronder de getuigenis die zij optekenden en willen delen met wie hierin interesse heeft:

Wat we zagen

Wat we hoorden

Wat we moeten doen

Een getuigenis

"Zalig zijn de ogen die zien wat jullie zien." Lucas 10:23

Gedurende de eerste twee weken van februari 2023 reisde een delegatie van dertien leden van de internationale katholieke vredesbeweging Pax Christi naar het Heilige Land. We kwamen uit zes landen met een gezamenlijk doel om opnieuw contact te leggen met Pax Christi-partners, de feiten ter plaatse uit de eerste hand te zien, religieuze leiders, activisten en dienstverleners te ontmoeten en te spreken met degenen die door de bezetting zijn getroffen. Bovenal wilden we opnieuw onze vastberaden inzet en solidariteit bevestigen met onze Palestijnse zusters en broeders in hun legitieme eis voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid.

Wat we zagen was niets minder dan hartverscheurend. Gezinnen die dagelijks in angst leven dat hun huizen in een oogwenk kunnen worden afgebroken, omdat ze geen bouwvergunning hebben, die zelden door de Israëlische autoriteiten wordt goedgekeurd. Boeren die moeten kiezen tussen het verzorgen van hun dieren en gewassen of gewelddadig aangevallen worden door kolonisten. Mensenrechtenactivisten en andere woordvoerders uit de burgermaatschappij die worden bedreigd omdat ze de waarheid spreken en opkomen voor kinderen, vrouwen, gevangenen of iedereen wiens rechten worden geschonden. Bedoeïenengemeenschappen die vechten om hun manier van leven te behouden terwijl ze geconfronteerd worden met ingrijpende uitzettingsbevelen. We luisterden naar verhalen over verdriet, onteigening, landonteigening en gevangenschap. We hoorden stemmen vol angst, woede, verzet en hopeloosheid. Overal uitten mensen hun frustraties over de ineffectiviteit van de Palestijnse Autoriteit en hun grote bezorgdheid over toenemend geweld en repressie in de toekomst, nu de nieuwe Israëlische ultranationalistische regering de macht overneemt.

Wat we zagen was niets minder dan verbazingwekkend. Zorgzame leerkrachten die klassen en speelplaatsen omtoveren tot plaatsen van veiligheid en vreugde. Kinderen die, zoals alle kinderen, graag delen wat ze leren. Vrouwen die weigeren zich door hun situatie te laten inpakken en in plaats daarvan manieren vinden om tuinen aan te leggen, nieuwe vaardigheden te leren en inkomsten genererende coöperaties op te richten. Organisaties die een veilige ruimte bieden aan mensen om hun verhalen over verlies en pijn, maar ook over hoop en dromen te delen en zo elkaar te steunen en te versterken. We liepen mee met internationale vrijwilligers die bedreigde mensen begeleiden en hun aanwezigheid gebruiken om aanvallen van soldaten en kolonisten te voorkomen. We luisterden naar journalisten en NGO-medewerkers die vastbesloten zijn de wereld te vertellen over de dagelijkse vernederingen die een bezet volk worden aangedaan.

We hebben de frase "bestaan is verzet" ten volle leren waarderen. Hoe alleen al het doorgaan met de dagelijkse activiteiten een krachtige vorm van geweldloos verzet is. Het zien van SOEMOED, een woord dat de weigering van de Palestijnen om op te geven aanduidt en wijst op hun vastberadenheid om vast te houden aan wat hun rechtmatig toekomt, maakt nederig en werkt inspirerend.

Wat we zagen was niets minder dan een zich ontvouwend, doelbewust plan om een groep mensen hun rechten te ontnemen ten gunste van een andere groep. We zagen de steeds groter wordende illegale Joodse nederzettingen en het netwerk van gescheiden snelwegen, bruggen en tunnels die dat ondersteunen. Een moderne infrastructuur uitsluitend ontworpen voor het gebruik en het voordeel van Israëlische burgers. We stonden aan de voet van de monsterlijke, dertig meter hoge, Israëlische muur die zich strategisch diep in de Westelijke Jordaanoever weeft en Palestijnse families en gemeenschappen van hun land en van elkaar scheidt.  We zagen hoe de controleposten, barrières en een vergunningenstelsel voor Palestijnen, dat uitsluitend door Israël wordt beheerd, onvoorstelbare ontberingen creëren die de toegang van Palestijnen tot elk aspect van hun dagelijks leven - werk, school, gezondheidszorg en de vrijheid van godsdienst - belemmeren.

De situatie in het Heilige Land is helaas geen nieuwe ontwikkeling, en de internationale gemeenschap, met inbegrip van degenen die daarin een leidende rol spelen, zijn zich terdege bewust van de realiteit waarmee het Palestijnse volk wordt geconfronteerd en waarvan wij op pijnlijke wijze getuige zijn geweest. Wij vragen: wanneer zal de internationale gemeenschap optreden om vrijheid, gerechtigheid en waardigheid te brengen aan het Palestijnse volk, overeenkomstig de desbetreffende VN-resoluties en het internationaal recht, en vooral in het licht van de recente rapporten van mensenrechtenorganisaties?

Wat wij hebben gezien is een wrede, onrechtvaardige militaire bezetting die al meer dan 55 jaar mag bestaan. We waren getuige van de wreedheid van een onderdrukker, een discriminerend systeem dat elk aspect van het Palestijnse leven beheerst, en de vraag doet rijzen of dit geen apartheid is. Wat we luid en duidelijk hoorden, van elke Palestijnse en Israëlische vredesactivist die we ontmoetten, was een roep om rechtvaardigheid en gelijkheid en een onmiddellijke tussenkomst van de internationale gemeenschap om ervoor te zorgen dat Israël zich houdt aan alle normen van het internationaal recht. Het was een oproep om de Palestijnen met waardigheid, als mensen te bezien en zo te behandelen.

We zijn teruggekeerd naar onze individuele landen met blijvende herinneringen in ons hart en in onze geest.  Ons individueel getuigenis moet nu worden omgezet in collectieve actie. 

We zetten ons in om:

- anderen voor te lichten over de realiteit van de bezetting; 

- een einde te eisen aan de straffeloosheid van de internationale gemeenschap, die Israël in staat heeft gesteld internationale wetten, het Verdrag van Genève, het Statuut van Rome en VN-resoluties flagrant te schenden;

- actief in gesprek te gaan met beleidsmakers en religieuze leiders en om te delen wat we gezien en gehoord hebben;

- op te roepen tot verantwoording voor de moord op journaliste Shireen Abu Akleh nu de eerste verjaardag van haar dood nadert (11 mei);

- het Oecumenisch Begeleidingsprogramma in Palestina en Israël (EAPPI) te bevorderen;

- anderen aan te moedigen om te gaan kijken - niet alleen naar de dode stenen van de geschiedenis, maar ook naar de levende stenen - om te praten met en te luisteren naar de stemmen van het Palestijnse volk. Wij hopen dat anderen hun verhalen zullen horen, van hun gastvrijheid zullen genieten, en vervolgens met anderen zullen delen wat zij hebben geleerd.

Dit jaar herdenken de Palestijnen de 75e verjaardag van de Nakba - hun catastrofe - toen meer dan 750.000 Palestijnen door angst of geweld werden gedwongen hun voorouderlijke huizen te ontvluchten en meer dan 400 Palestijnse dorpen systematisch werden vernietigd. Wij willen deze sombere gebeurtenis gedenken en ervoor zorgen dat zij de aandacht krijgt die zij terecht verdient.

Wij blijven getuigen, standvastig in onze solidariteit.

Abigail Abysalh-Metzger, Pax Christ International/USA - lid van de PCI-delegatie bij de Verenigde Naties

Alfonso Zardi, délegué géneral, Pax Christi Frankrijk

Ann Farr, voorzitter Pax Christi Engeland en Wales

Cécile Azard, adviseur PCI, Frankrijk

Jan Jaap van Oosterzee, PAX Nederland

Jef Vlaminckx, Pax Christi Vlaanderen

Klaus Hagedorn, Pax Christi Duitsland

Marc Larchet, Pax Christi Frankrijk

Marie Dennis, Catholic Nonviolence Initiative  en Pax Christi USA

Martin Pilgram, Pax Christi Duitsland 

Martina Waiblinger, Pax Christi Duitsland

Paul Lansu, Pax Christi Internationaal, België

Roxana Bendezú, Pax Christi USA

Het bestuur van Pax Christi International verwelkomt het getuigenis van de leden van de Pax Christi-afdelingen die hebben deelgenomen aan de pelgrimstocht naar het Heilige Land. Het Internationale Bestuur dringt er bij de leden van de Pax Christi gemeenschap wereldwijd en allen die een rechtvaardige vrede nastreven op aan om met spoed na te denken en te handelen voor een volk dat zo lang gerechtigheid is ontzegd.