Getuig van de HOOP die in jou leeft
Pasen is in het vooruitzicht: de paashaas, de paasklok, schattige donzige kuikentjes, een paaseierenraap. Pasen staat symbool voor nieuw leven. Het verhaal achter het christelijk paasfeest heeft echter een rauwe dimensie. Aan Pasen gaat een verhaal van vreugde, maar ook van veel lijden, vooraf, om dan de heropstanding te vieren.
Palmzondag symboliseert de momenten in het leven waar alles voor de wind gaat. Er is succes, alles verloopt vlot. Zoals we op facebook zeggen: “I like it”! De rode loper is uitgerold.
En dan kan dit mooie zalige gevoel plots smelten als sneeuw voor de zon. De missie mislukt, niets gaat zoals verhoopt. Een vertrouwensbreuk ligt in het verlengde. Of soms zelfs verraad, zoals op Witte Donderdag.
Goede vrijdag confronteert ons met zinloosheid en machteloosheid; het zinloze geweld overal ter wereld, het besef misbruikt te zijn, de angst om te vertellen hoe je je voelt, aan de kant gezet worden met de pijn van de afwijzing als gevolg. Het is ook de ziekte die jou of iemand van je familie overvalt, een plots overlijden of een afscheid na een hele lijdensweg. Ieder huisje heeft zijn kruisje en het kruis dat we zelf te dragen hebben, weegt loodzwaar.
Is dit het dan maar? De worsteling met het leven kenmerkt Stille Zaterdag. Het voorbije lijden overschaduwt het mooie in het leven. Het is niet meer zichtbaar, voelbaar. Het is een scala van lijden waar solidariteit een zo belangrijk antwoord op is; een mens naast je is dan goud waard. De Goede Week is een periode van onmacht, woede, kwaadheid, ja zelfs haat. Het is ook een tijd van Godsverduistering. “Waar is die God van ons/van jullie nu?” Cynisme en bitterheid zijn niet veraf. Voor velen worden dat de tralies voor de rest van hun leven. Dat maakt het moeilijk om dankbaar terug te kijken op de mooie momenten die er zijn geweest.
“Juist voor de dageraad is de nacht op zijn donkerst,” wordt wel eens gezegd. Met Pasen wordt inderdaad nieuw leven gevierd, zoals er aan het begin van deze tekst gesteld werd. Het bijzondere aan het christelijk paasverhaal is hetgeen eraan vooraf gaat. Pasen vertelt over de kracht die de mens in zich draagt om “doorheen” het lijden te gaan. Pasen is een doortochtverhaal waar de verrijzeniskracht centraal staat. In die ommekeer wordt de HOOP herontdekt, een HOOP die was ondergesneeuwd.
Deze HOOP staat centraal bij Pax Christi, deze HOOP uitdragen maakt deel uit van onze missie: in elke ontmoeting met mensen op de vlucht, met mensen die zich afgewezen voelen, met mensen die aan de kant van de weg zitten, … maar ook met “doodgewone” mensen zoals jij en ik.
Daarom sluit ik graag af met een citaat uit een van de brieven van Petrus (1 Petrus. 3,15 -18):
“Getuig van de HOOP die in u leeft”.
Mogen we met Pax Christi, ondanks alles, mensen van HOOP zijn én blijven.
Rik Beernaert
Voorzitter Werkgroep Spiritualiteit Pax Christi Vlaanderen
© Adobe Stock / Marco